Goreme w bajkowej Kapadocji

Do Kapadocji polecieliśmy samolotem lnii Tuerkish Airlines, płacąc za bilet ok 200 zl w jedną stronę. Jest to najlepsze rozwiązanie, chociaż ciut droższe od autobusu. Jest też połączenie kolejowe, ale ze względu na długi czas podróży i brak stacji w Goreme nie braliśmy tego pod uwagę. Wylądowaliśmy na lotnisku Kayseri. Z lotniska dostaliśmy się do miasta Kayseri. Tam bili się o nas naganiacze, abyśmy wybrali ich linię autobusową. Odległość ok. 60 km. Obsługa w autobusie ze stewardem jak to zwykle w Turcji bywa. Po dokonanym wyborze dostaliśmy się autobusem w okolice Goreme do miasteczka Nevsehir jakieś 19 km od celu. Z tamtąd busikiem do Goreme. Tak jak pisałem już wcześniej, wszystko u nich chodzi jak w zegarku. Wiedzą jak zarabiać na turystyce. Właściciel hotelu przyjechał po nas na mini dworzec autobusowy. Hotel zbudowany z piaskowca. Pokoje w rustykalnym stylu. Zaznaczam, że bez telewizora. Ale nie drogie i czyste. Największą frajdą była stołówka na dachu i piękne widoki podczas posiłków. Zadziwiająco dużo mieli angielskojęzycznych gości. 2 pełne dni przeznaczyliśmy na Kapadocję kierując się radami znajomych. Dziś mogę z pewnością powiedzieć, iż 4 dni byłyby optymalnym czasem. W pierwszy dzień zrobiliśmy całodniową pieszą trasę, która polecił nam właściciel. Zresztą podwiózł nas na start))). Dotarliśmy do jak sobie przypominam mistaeczka Cavushin, gdzie piwo kosztuje ok. 20 zł))). Wykute w skałach domy, stary kościół chrześcijański, płaskowyż i cudowne widoki. Dodam jeszcze piękną pogodę. Podczas pieszej wycieczki pałętaliśmy się po licznych jaskiniach i szczelinach bawiąc się w odkrywców. Niewielu turystów po drodze spotykaliśmy. Takich miejsc mi potrzeba i nie dlatego, że nie lubię ludzi, ale dlatego, że obcując z nimi na codzień, czasami chcę od nich odpocząć.W miasteczku zwiedziliśmy kościół z malowidłami naścienymi i udaliśmy się asfaltową drogą do Love Valley, do miejsca uwielbianego przez kobiety ;-) z powodu nieziemskiego kształtu skał, które uformowane zostały w wyniku erozji. W drodze do doliny spotkaliśmy pana albo panią żółwicę. Cały dzień zajęła nam ta eskapada. Dzięki Bogu udało nam się złapać na koniec stopa, bo nogi już odmawiały posłuszeństwa. Na drugi dzień pojechaliśmy z przesiadką do skalnego miasta a właściwie miasta podziemnego. Jak zwykle najpierw autobus, a potem bus. Jakby wiedzieli, czego nam trzeba)))). W ten dzień nastąpiło załamanie pogody. Zaczęły padać deszcze w Kapadocji. Podczas zwiedzania miasta wykutego w skałach, gdzie tubulcy w liczbie ok. 6000 luda chronili się przed najeźdźcami, doszło do oberwania chmury. Ulice spływały strumieniami, tak że ciężko było je przejść suchą nogą. Postanowiliśmy zjeść grillowaną baraninę w knajpie przypominającej mi czasy komuny. Zostaliśmy oddzieleni kotarą od pomieszczenia, gdzie panowie Turcy grali w swoje gry. NIe wiem, czy my im przeszkadzaliśmy, czy może oni nam nie chcieli przeszkadzać.
Ostatni dzień to pałętanie się po Goreme. Jak wspomniałem, za mało czasu przeznaczyliśmy na tak przepiękną krainę. Oczywiście, jeżeli ktoś nie lubi gór i skałek, to niech lepiej jedzie prosto nad morze)), gdzie jest płasko i bardzo ciepło.

Zdjęcia (37)

Komentarze (1)