Jerozolima - miasto 3 religii

No i druga wycieczka do Jerozolimy autokarem pełnym rosyjskojęzycznych wyznawców Jahwe. Cały ranek leje jak z cebra, niebo zaciągnięte, widoczność na kilka metrów. Zanosi się na całodzienne brodzenie po kałużach. Dojeżdżamy do punktu widokowego w pobliżu Uniwersytetu Jerozolimskiego. Tam na tablicy kamiennej wyryte nazwiska fundatorów uniwersytetu z całego świata, Nowy Jork, Toronto, Londyn...Dostąpienie zaszczytu wyrycia nazwiska na tablicy kosztuje nie mniej ni więcej tylko jedyne 1.000.000 $. Niebo się rozjaśnia powoli, odkrywa panoramę miasta upstrzonego złotymi kopułami, naznaczonego minaretami i wieżami kościołów. Jedziemy do "pewnego" mieszkańca Jerozolimy, który mam nam opowiedzieć parę "ciekawych rzeczy" o Jerozolimie. Hehehe lądujemy w sklepie z pamiątkami. Stary numer biur turystycznych. Po "udanych" zakupach ;-) kierujemy się do ściany płaczu. Oczy przykuwają ortodoksyjni Żydzi w czapach, z pejsami, którzy ze swoimi rodzinami dumnie zmierzają w jej kierunku. Dzielimy się na kobiety i mężczyzn. Składam moje prośby do Boga na kawałku kartki i wtykam w szczelinę między blokami skalnymi. Modlę się, jak potrafię. Czy potrafię się jeszcze modlić? Czy ktoś mnie usłyszy? Wchodzę do do bramy po lewej stronie ściany płaczu. Ortodoksyjni Żydzi modlą się, jest głośno, zawodzenie, niesamowite przeżycie a może strach a jednocześnie podziw każą mi jak najszybciej stamtąd wyjść. Tak, podziwiam ich religijność. Są jakby bardziej prawdziwi niż my chrześcijanie. Nie akceptuję jednak, gdy religia przenika państwo, gdy państwo staje się wyznaniowe i narzuca mniejszościom wolę większości. Rozdział Państwa od kościoła jest dobrym pomysłem, a traktowanie wszystkich religii jednakowo zapobiega konfliktom. Nie dla mnie ta ziemia obiecana.
Buszujemy po starym mieście, kościoły, meczety, dewocjonalia, turyści, masa turystów, jakiej nie przewidywałem. Myślałem, że Święta Wielkanocne wszyscy spędzają w domu, a tu jakby na odwrót ;-). Zapuszczamy się w tunele straganów w arabskiej części starego miasta. Siadamy w zapyziałej arabskiej jadłodalni, mając nadzieję na dobre miejscowe jedzenie. Zamawiamy baraninę grillowaną i kebab. Małe rozczarowanie, ale to większe zaraz ma dopiero nastąpić. Trzech obcokrajowców płaci przy stoliku obok ok. 100 EUR za obiadek. Mnie kosztuje ok 60 EUR. Najbardziej frajersko wydane pieniądze w Izraelu. W menu nie było cen, dałem się nabrać arabskim cwaniaczkom. płacąc za bylejakość takie pieniądze. Do dziś nie mogę tego przeżyć. Dlatego UWAGA ! Pytajcie się o ceny zanim coś zamówicie! Odbijamy sobie na skórzanych butach, które Anzhela kupiła dla Janny. Po długim targowaniu stanęło dajmy na to na 60 szeklach. Jak przyszło do płacenia, to nie sprzedawca chciał mnie orżnąć przy wydawaniu z 200 szekli o 100 szekli. Czy oni uważają turystów za idiotów? Chyba tak, skoro dajemy się tak łatwo nabijać w butelkę.
Czas na Bazylikę Grobu Świętego wybudowaną na Golgocie w miejscu ukrzyżowania Jezusa Chrystusa. Tłumy, tłumy, tłumy, nie ma jak przejść. Skupienie energii (czakram), ludzie z całego świata, dotykają miejsca, w którym stał krzyż z Jezusem, całują skałę, kładą się krzyżem, modlą się, schodzą do kamienia, na którym złożono ciało Chrystusa, aby go namaścić, czy to ten prawdziwy kamień? Kadzidła, zapach świec, chrześcijańscy Arabowie, rozłożyli w świątyni krzesła, rozsiedli się i spożywają kanapki...... Czy tak było za czasów Chrystusa? Stoję jakby obok, nie jestem w stanie uczestniczyć w tym przedstawieniu. Nie potrafię.

Zdjęcia (69)

Komentarze (0)